خلاقیت

این قطارو النا با صندلی ها ی خونه ی مامان جونش درست کرده و به من هم گفته که بشینم صندلی جلو.

هر کاری که من میکردم اونم میکرد.هر سمتی که من میرفتم اونم میرفت و خودشو دائم تکون میداد یعنی قطار در حال حرکته.(نمیدونم منظورمو رسوندم یا نه؟)

و من دیدم که چقدر دقتش زیاده عروسکم.

یه روز دیگه هم صندلی میز کامپیوتر رو از یکی از اتاقهای مامان جون آورده اتاق دیگش و گذاشتتش جلوی تخت مامان جون و میگه من دارم رانندگی میکنم.

اینم فرمونشه

قربونت برم عزیزم.